Hugleiðing

hatur

ef þú ert svona hötuð

núna

mundu þá að þú hefur
áður verið elskuð

sagði hann

eins og það breytti einhverju
um hryggð mína

núna

Hugskot
1958-

Brot

 

 

 

Þetta fallega par, Gauti Friðriksson og Thomasina Larkin, gengu í heilagt hjónaband 3. október s.l. Brúðkaupsveisla verður á Íslandi, sumarið 2008. Nánar auglýst síðar.

 

 

  Af þessu unga pari í London, Freydísi Hjálmarsdóttur og Jökli Auðunssyni er allt hið besta að frétta. Þau stunda skóla og vinnu af kappi.

 

Hér má sjá fjórar af föngulegum yngismeyjum úr fyrsta árgangi í hjúkrunarfræði Háskóla Íslands. Þær eru þarna að fagna x ára útskriftarafmæli sínu.

 

 

 

  Hér má sjá Rai-geðsystur, Guddú, GAA og Ranzy fagna endurkomu Ranzyjar.

 Þessi fallega kona, Sólveig Hannesdóttir, hélt uppá tilveruna í dag með stórglæsilegu boði fyrir nokkrar sérdeilis skemmtilegar og huggulegar konur. Frábær stund.

  Og birtan var bara nokkuð snotur í kvöld.

 

Stílbrot

Merkilegt hvað tveir tómir kaffibollar á borði, full kanna af kaffi og tvö sherrystaup, sneisafull af sherryi og enginn sem situr við borðið, hafa mikil áhrif á nærstadda. Það er hlé í leikhúsinu og örtröð á barnum. Þeir sem gleymdu að panta borð í hléinu stympast við að fá sæti. Fólk stansar við auða borðið andartak, en áttar sig svo og fyllist ósjálfrátt lotningu, já, lotningu. Svona eru stílbrotin í lífinu til þess fallin að skerpa stílinn og samræmið.

Lausn?

Lausnin á gátunni hér neðar á síðunni getur alveg verið samsett úr öllu því, sem vitrir bloggvinir mínir hafa lagt til. Þeir eru spakir, vinir mínir. Lausnin á lífsgátunni verður kannski aldrei fundin, ekki í því samhengi sem við vonumst til. Og hvað er lausn, þegar öllu er á botninn hvolft? Miðað við hvað er t.d. lausn lausn? Myndarunan táknar kannski lífið í hnotskurn. Fólk, staðir, tákn og straumar sem haft hafa áhrif á mann. Blanda af tilfinningum. Vinir og söknuður. Minningar. Nýjar vonir. Og Campell´s súpan. Hún er partur af Warhol áhrifunum sem ég hef orðið fyrir, en súpudós er líka tákn fyrir eitt og annað. T.d. innihald, næringu, niðursoðið drasl, list, stílbrot....  Stílbrotin í lífinu eru svo stórkostlega mörg, hafiði tekið eftir því? Stundum finnst manni þau krúttleg, stundum amasöm og pirrandi. Þessi tómatsúpudós er verulega langt frá fínum útsaumi og lífsins lystisemdum.  En hafið þið prufað tómatsúpu úr plómutómötum sem eru búnir að þroskast á eldhúsborðinu í svona fjóra daga, harðsjóða egg og setja bátana úti og loks toppa allt með smátt saxaðri, nýrri steinselju? Unaður, I tell you. Það minnir ykkur á mömmu ykkar að sauma út og vindlareykinn frá vindlum pabba ykkar á jólunum, lyktina af fyrsta vískiglasinu ykkar, tölt um listsýningarsali, unaðsstundir, brimrót og teppi í viðringu.

Þetta er myndagetraun

Andsvör og ens (empty-nest-syndrome)

Nú er farið að gera grín að mér fyrir að sýna handavinnu á síðunni minni; þeir sem þekkja mig vita fyrr frýs í helvíti en að ég fari að dunda við hannyrðir. Svo hefur mér verið bent á að ég sé með slæmt tóma-hreiðurs-heilkenni. Það viðurkenni ég fúslega. Það væri kannski ráð að fara bara að sauma?

Quilt

 

    

Fallega, mjúka quilt-teppið sem Kay saumaði í höndunum (að sjálfsögðu) ásamt sveita - og ljósmóðurstörfum í Ástralíu og flaug með í 29 klukkutstundir frá Melbourne til Keflavíkur, í gegnum Dubai og Glasgow. Smæstu bútana valdi ég sjálf í bútasaumsbúð í Reykjavík fyrir 2 árum, en vissi ekki annað en ég væri að velja þá fyrir Kay. Hvað sumt efni getur ferðast um heiminn. Og hvað sumar konur skammt sunnan við Norðupól geta orðið glaðar yfir sumum samansaumuðum bútum frá staðnum þar sem verönd húsa snýr í norður og vatnið snýst rangsælis í vaskinum.

Lífið er....

 Edda skoðar myndir af Thomasinu og Jökli

 Í Reynihlíðinni í eldhúspartýi

 Gauti og Freydís með Kay sinni

Það sem tefur mig frá blogginu:

..Vinna, vinna, vinna, umferðasultuþátttaka, vinamót, kaffihúsaferðir, fjölskyldumót, bumbuskoðanir, barnagælur, rauðvínsspjall með vinkonu frá Kaliforniu, undirbúningur rauðvínsspjalls með vinkonu frá Ástralíu, skýrslugerð, þvottar, frágangur á þvotti, tiltekt, straujerí, naglasnyrting, kokkerí, - og svo hef ég ekki tíma til að skrifa meira.

 

Heim á ný

Það sem meðal annars var - og er - í boði í Montréal:

                                                  

 Flottar byggingar                                                                  

     

Miðalda - markaður

 Gallerí                Matur       

 

               

Sigling um St Lawrence- fljótið                                     Biodome

Alveg gæti ég vanist því að búa algerlega á hóteli. Ekki nóg með að það sé búið um mann og eldaður oní mann morgunmatur, heldur er líka ræst fyrir mann, tekið til og þvegin handklæðin. Dúnmjúk teppi og píanó-djazz; glasakliður í fjarska og nóttin að færast yfir: c´est moi.

Í borginni var alþjóðleg kvikmyndahátíð og óviðjafnanlegt tilboð alltaf á næsta leiti. Aaaaalveg.... Ég borðaði morgunmat einn morguninn með John Voight. Hann lét sem ekkert væri og tók ekki eftir neinu. Ég hugsaði bara mitt og lét líka sem ekkert væri.  Assgoti heldur hann sér vel, kallinn.

Gamli bærinn er yndislegur. Litlar búðir og veitingahús um allar trissur, fólkið vingjarnlegt og allt stress víðsfjarri.  Mér fannst ég ganga inní skáldsögu þegar ég gekk um miðaldamarkaðinn sem þarna ku vera árviss atburður. Ég hugsaði upp mörg plott og sá marga karaktera...

Galleríin eru unaðsleg. Kynntist nýrri listakonu, sem ég féll í stafi yfir. Sú heitir Maryline Lemaitre. 

Ein túristagildra (amk) er í borginni og heitir sú Biodome. Ég hugga mig þó við að þar komst ég í nána snertingu við mörgæsir og hafði unun af. 

Eitt af því sem er svo snilldarlegt við þessa borg er sú staðreynd, að neðanjarðar er önnur borg með gríðarlega skilvirku neðanjarðarlestarkerfi, verslunum, þjónustumiðstöðvum og kvikmyndahúsum.  Teoretískt getur maður tekið lyftuna í húsinu sínu niðrá - 4 hæð, farið í lestina í vinnuna sína, síðan niður á - 4 hæð aftur, eða hvað það nú er, verslað, farið til tannlæknis, á hárgreiðslustofu, barinn etc. etc og tekið svo bara lestina heim aftur. Ég gæti vanist þessu líka.