Þórbergur Þórðarson svarar spurningunni um það, hvort hann telji að lífið eftir dauðann verði skemmtilegt...:

„Nei, ég held það sé leiðinlegt fyrst, fyrir allan þorra manna. Við sofnum burt héðan frá hákarli, hangikjöti, koníakssnafs og uppáferðum og vöknum í ókennilegum heimi, sem hefur ekki neitt af þessu að neinu gagni. Þetta er svona svipað eins og að flytjast úr Suðursveit norður í Angmagssalik. En svo held ég nú birti yfir þessu smátt og smátt, það verður meiri og meiri fegurð í kringum okkur, hákarlinn og hangikjötið gleymast, uppáferðirnar breytast í kynlausar ástaryfirhellingar og það verður sennilega mikið af sinfóníum, passakalíum, óperettum, rapsódíum og varíasjónum. Þá fer ég að hitta Árna prófast Þórarinsson“ 

(Í kompaníi við allífið ....)

 

 

Athugasemdir

[hilmar jónsson, 1.10.2009 kl. 22:10]

Algerlega óborganlegur karlinn. Í allri dulhyggjunni veit maður aldrei hvort hann hafi verið með svona háþróaðann súrealískann húmor, eðga hvort hann gekk dýrðinni á hönd.. Laxnes segir fróðlega frá honum í bókinni:Ungur ég var.

[www.zordis.com, 1.10.2009 kl. 23:56]

Bara flottur strákurinn.

[Ásdís Sigurðardóttir, 2.10.2009 kl. 14:35]

Þetta er snilld, takk fyrir. Ég hitti tengdapabba þinn nýlega hér á bókasafninu, við spjölluðum saman um ýmislegt, gott samtal.  Kveðja til ykkar hjóna.

[Guðný Anna Arnþórsdóttir, 16.10.2009 kl. 23:02]

Takk fyrir kommentin, gott fólk. Já, Hilmar, ég held að Þórbergur hafi að vissu leyti lifað í "öðrum" (= þó erfitt sé að skilgreina og rökstyðja slíkt...) veruleika en allur almenningur, auk þess að hafa haft súrrealískan húmor og skarpari sýn á flest en aðrir.

Já, tengdapabbi er flottur kall, Ásdís!