Enn af meistara

 

„Kálfurinn og lambið máttu aldrei hvort af öðru sjá. Þau borðuðu græna vítamínsgrasið sitt saman og hvíldu sig saman og sofnuðu sér saman. Þau tóku sér göngutúra saman og komu saman heim á bæjarstéttina til að biðja um umbasystið sitt. Ef kálfurinn skrapp snöggvast eitthvað burtu, þá fór lambið að leita að honum og kalla á hann. Eins gerði kálfurinn oft, en ekki alltaf, ef lambið brá sér frá. Þegar kalt var úti, lágu þau fast hvort upp við annað. Þá hafði kálfurinn hita af lambinu og lambið hafði hita af kálfinum. Það var opinbert leyndarmál á Hala, að þau væru trúlofuð, þó að þau hefðu ekki sett upp neina trúlofunarhringa. Og þau voru farin að sofa saman á næturnar. Það líkaði nú fólkinu á Hala ekki vel, að þau skyldu vera farin að sofa mikið saman, áður en þau giftu sig. Það væri hætt við, að þau yrðu fljótlega leið hvort á öðru. En Sobbeggi afi sagði, að þetta væri orðið algengt í Reykjavík. Og hann sagði líka, að það væri auðséð, að ástin milli kálfsins og lambsins væri svo andleg, að hún gæti aldrei dáið. Sobbeggi afi hafði aldrei séð eins fagurt trúlofunarlíf.“  

 

Þórbergur Þórðarson: Sálmurinn um blómið  s. 395

 

Athugasemdir

[sólveig hannesdóttir (IP-tala skráð) 27.7.2007 kl. 23:39]

   Brot úr þvottakonukvæði.

          Leynilegir ástafundir, hex og tittlingadráp. bæði uppá sófa og útá þúfu.

   Fyrir jólin 1914 átti ég engan eyri til þess að kaupa mér þvott á nærfötum, sem þá voru talsvert farin að týna hreinleika æskunnar. Þann vetur var í Unuhúsi vinnukona Anna að nafni, digur,sterkleg,dugleg,heiðarleg,seremoníulaus, og svolítið rangeyg jómfrú.   Hún var systir SÍMONAR á Selfossi.

   Milli mín og Önnu samdist svo að hún þvægi af mér nærfötin og þurrkaði á snúru fyrir jólið, gegn því að ég skáldaði til hennar kvæði. Dagana 18.,19., og 20. desember gerði fátækraþerri með austan og norðan masónu og tempruðu frosti í lofti og Anna skilaði mér fötunum hreinþvegnum og vindþurrkuðum af snúru í tæka tíð.

                  ER ÞETTA EKKI STÓRKOSTLEGUR TEXTI.

                  Þórbergur

[sólveig hannesdóttir (IP-tala skráð) 27.7.2007 kl. 23:42]

   Það vantaði endinn, en þetta er úr Eddu Þórbergs sem gefin var út 1941.

[www.zordis.com, 28.7.2007 kl. 09:19]

Fagurt trúlofunarlíf ... sætt, ekki satt!

Það má segja að textarnir séu hrein snilld hjá meistaranum! 

[Fanney Björg Karlsdóttir, 28.7.2007 kl. 13:26]

Svei mér ef ég stekk ekki bara til núna í sumarfríinu og gluggi í meistara Þórberg....

[Hrönn Sigurðardóttir, 28.7.2007 kl. 13:48]

Svei mér ef ég stekk ekki til líka........

Svona snillinga getur maður ekki látið að fara hjá garði ólesna

[Steinunn Helga Sigurðardóttir, 28.7.2007 kl. 21:38]

eins og alltaf dásamlegt ! takk fyrir þetta

Ljós og friður til þín frá mér

steina

[Heiða Þórðar, 28.7.2007 kl. 22:40]

Ekkert smá flott!