Tilgangurinn og umræðan

Fimmtudagur, 5.7.2007

Íslenskar stemmningar eftir Erlu Erlingsdóttur

Samtal við strák um tilgang lífsins í framhaldi af umræðum okkar kvenna um tilgang og tilgangsleysi bloggs og margslungnar mótivasjónar bloggskrifara:

Kubbur: við áum bara að vera hérna so guð hafi eitthvað að gera

Kona: og hvað gerist ef hann hefur ekki nóg að gera?

Kubbur: þá sofnir hann og ætlar aldrei að geta vaknið, hann er svo þreyttur.

Kona: .... en það ekki bara allt í lagi....?

Kubbur: nei, þá fari bara mennirnir að lemja og berja og fari í stríð og svoleiðis

Kona: kippir guð því ekki í lag, þegar hann vaknar?

Kubbur: nei, hann hafir sko ekki nógu margir englar til að hjálpa sér.

Kona: nú, hvar eru allir engl......?

Kubbur grípur frammí: hey, hey, ég veit, ertu með símanúmerið hjá guði? ég héld að það eru kannski bara útlenskir stafir, geturðu lest það?

Flokkur: Bloggar | Breytt 8.7.2007 kl. 11:33 | Facebook

Athugasemdir

Ég gæti lesið eða hlustað á mörg svona samtöl!!!

Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 6.7.2007 kl. 07:34

Svo krúttleg svona orð frá hreinum sálum

Þegar Zórdís var lítil stúlka sagði hún við ömmuna sína, "amma svo minnkar þú og minnkar þangað til þú deyrð" Ömmu greyinu svelgdist á kaffisopanum sínum .... og krakkaormurinn fór með vaðstígvéli út í glugga þar sem jólin voru að nálgast!

Ég er að ráðgera vikuskrepp í Ágúst! Gaman væri að hafa það í nánd við afmæli Frú Gurrí .....

www.zordis.com, 6.7.2007 kl. 09:06

Já, börn eru besta fólk.

Steingerður Steinarsdóttir, 6.7.2007 kl. 11:00

Jeminn eini..ég er einmitt líka að galdra ferðr fyrir mig í amm´lið hennar Gurríar..sá nefninlega fyrir mér í gærkveldi að ég væri bara mætt íhimnaríki og var að borða brauðtertu og frú Guðný anna bauð mér að setjast hjá sér. Pottþétt æfmælið hennar Gurríar..ég er að drepast mig langar svo í brauðtertu og ætla núna að búa mér til eina og vonast til að hitta líka Zordísi hjá Gurrí. Je hvað ég hlakka til..mig hlakkar til Mér hlakkar til?

Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 6.7.2007 kl. 13:10

ég hlakka......

Einu sinni fengu börnin mín að gista hjá vini sínum. Þau voru full tilhlökkunar og hoppuðu í sófanum og söngluðu: mér hlakkar svo til, mér hlakkar svo til, mér hlakkar svo til.

Sem ég gekk hjá sagði ég leiðréttandi...."ÉG hlakka svo til......."

Þau horfðu á mig undrandi smástund og sögðu svo: "en þú ert ekki að fara gista hjá Óskari......."

Hrönn Sigurðardóttir, 6.7.2007 kl. 14:50

Þetta er yndislegt. Ekki síðri var viðbót Hrannar. Ég fékk einu sinni símanúmerið hjá Guði í andaglasi og hringdi í hann og kom þá í ljós að hann gerir út trillu á Patreksfirði. Sagði frá þessu á blogginu um daginn. Það er margt sem hrærist í litlum kollum um lífsins rök. Þau eru þó kennarar okkar framar því að við séum að kenna þeim.