Afurðamál í Japan

Föstudagur, 18.5.2007

Heyrt á næsta borði á ónefndum stað við Laugaveginn: " Það var æðislegt í Japan, en veistu, ég kann ekki við að kúka við kertaljós, kanelilm og Silungakvartettinn eftir Mozart” sagði konan og gott ef hún roðnaði ekki.“Nú? Hvernig kannt ekki við?”“Þetta er bara svo óviðeigandi andrúmsloft.”“Óviðeigandi? Hvernig í ósköpunum? Er það betra á kamrinum á Króksfjarðarnesi?”

“Eiginlega. Allavega meira viðeigandi."

“Ha?”“Þeir eru svo afskaplega penir með úrgangsathafnir þarna austur frá. Ekki nóg með það að úrgangslosunarherbergið sé í afskekktasta kima íbúðar eða húss, heldur fer maður í sérstökum skóm þangað inn og um leið og maður sest á dolluna kveður við hin unaðslegasta músíkk. Kanelilmur berst úr einhverjum rafmagnstengdum úðurum og ekki spyrja mig hvernig þeir fara að því að hafa alltaf kveikt á kertum.”

“Ég skal bara segja ykkur það. Svo vestrænir villimenn fá bara hægða – og þvagteppu við þessi notalegaheit....eða hvað?”

“Já, maður verður eitthvað svo meðvitaður.”

"Og hvað svo?"

"Svo bara ýtir maður á hnapp eftir því hvað maður vill fá mikla rassböðun eða aðra neðanböðun; það er hægt að fá mismunandi...."

“Takk, þetta er orðið ágætt. En veistu, ég þekki einusinni konu sem sagðist alltaf finna uðaslega kleinulykt þegar hún skrapp á klóið.”

“Gvuð, hvað þú ert smekklaus.”

Gisp.

Flokkur: Bloggar | Facebook

Athugasemdir

Guðdómlegur reitur! kanellykt minnir mig á jólin .... ekki á kúk!

Hins vegar er róandi að hafa slakandi tónlist við þessar aðfarir og sennilega hin mesta unun að hafa hægðir í Japan, ég þangað! Feng Shui er náttúrulega bara æði .... ekki sama hvar þú hefur hægðir í húsinu!

Smuts á þig og yndislega helgi¨

www.zordis.com, 18.5.2007 kl. 21:59

BLOGGVINIR: Vegna góðra viðbragða við birtingu á þýðingu á smásögu eftir Tolkien (Laufblað eftir Nostra) á blogginu mínu hef ég ákveðið að birta frumsamda smásögu eftir sjálfan mig (sic!) á blogginu. Sagan er hér ef þið hafið áhuga:

Ásgeir Rúnar Helgason, 18.5.2007 kl. 22:10

Las einu sinni viðtal við japanska stúlku sem kom aðeins inn á salernismál ... nei, líklega var það íslensk stúlka sem bjó um tíma í Japan ... alla vega eru Japanir feimnir við öll búkhljóð og láta tónlist eða einhvern ótilgreindan hávaða yfirgnæfa allt. Væri alveg til í slíkt hér á landi. Það er óþægilegt fyrir fína dömu eins og mig að sitja á bás við hliðina á einhverjum rudda sem ... (ritskoðað) og ... (ritskoðað) ... Jamm, stelpur mínar. Annars sá ég snjallt hjá vinkonu minni í ammeríkunni eitt árið. Hún var með nokkur ilm-eldspýtnabréf og pínulítið staup. Eftir ... (ritskoðað) var kveikt á eldspýtu og henni stundið ofan í staupið þar sem hún brann upp. Sterk lykt af reykelsi gaus upp í smástund. Sá þessi eldspýtnabréf til sölu í Betra lífi einu sinni. Keypti að sjálfsögðu og kveiki t.d. alltaf á einni þegar ég er búin að skipta um kattasand. Vá, ég geri ekki annað en að kommenta á svipaðar færslur ... sjá t.d. Laufeyju!

Guðríður Hrefna Haraldsdóttir, 18.5.2007 kl. 22:18